ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΥΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ

«Τι είναι αυτές οι πέτρες; Γιατί είναι γκρεμισμένο το θέατρο; Γιατί είναι σπασμένο το άγαλμα; ;  Η Αθηνά είχε πόδια;»

 Οι επισκέπτες  μας σήμερα έχουν  πολλές απορίες, θέλουν όλα να τα δουν,  όλα να τα αγγίξουν, για όλα να ρωτήσουν. Επιστρατεύουν όλες τις αισθήσεις τους για να κατανοήσουν τον κόσμο του μουσείου. Τους κάνουν  εντύπωση, τα μεγάλα αγάλματα, οι αρχαίες «κατσαρόλες»… Ξετρελαίνονται με τον λέοντα του Μοσχάτου. Τριγυρνούν με το χέρι απλωμένο,  δείχνουν και ρωτούν: «Τι είναι αυτό;». Και εκεί που μιλάς και εξηγείς, νιώθεις ένα παιδικό χέρι να έρχεται να φωλιάσει μέσα στο δικό σου. Γιατί οι σημερινοί επισκέπτες θέλουν να γνωρίσουν και εμάς, να μας αγγίξουν και να μας αγκαλιάσουν…

Εύη Πίνη

ΟΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΕΠΙ ΤΟ ΕΡΓΟΝ

Το αναθηματικό ανάγλυφο από το Ασκληπιείο του Πειραιά (εικ. 1) αφηγείται, όπως όλα τα αφιερώματα αυτού του τύπου,  μια ιστορία ίασης. Είναι η έκφραση ευγνωμοσύνης μιας ασθενούς  που βρήκε τη γιατρειά της μέσα στο ιερό του θεραπευτή θεού.

Η άρρωστη κείτεται ξαπλωμένη στο εγκοιμητήριο, ένα χώρο όπου οι ιερείς του Ασκληπιού έβαζαν τους ασθενείς να κοιμηθούν ώστε να έρθει στον ύπνο τους ο θεός και να τους θεραπεύσει. Οι ασθενείς που είχαν θεραπευτεί  εξέφραζαν την ευγνωμοσύνη τους με παρόμοια αφιερώματα που διατράνωναν τη δόξα του Ασκληπιού.

Αυτό έκανε και η ασθενής από τον  Πειραιά. Η ίδια ή οι συγγενείς της παρήγγειλαν ένα ανάγλυφο που να αφηγείται το θαύμα της θεραπείας της. Ο γλύπτης  απεικόνισε το θεό να σκύβει με φροντίδα πάνω στην ασθενή  και να αγγίζει το άρρωστο μέλος του σώματός της. Πίσω του είναι η σύζυγός του η Υγεία. Οι συγγενείς της άρρωστης, ένας άντρας, δύο γυναίκες και ένα παιδί,  παρακολουθούν το θαύμα. Πάνω από τις μορφές μια επιγραφή θα ανέφερε το όνομα του αναθέτη ή της αναθέτριας. Όμως η επιγραφή έχει πια αφήσει ελάχιστα ίχνη…

Αυτά τα ίχνη προσπάθησε να ανακαλύψει η ομάδα των συντηρητών λίθου του Αρχαιολογικού Μουσείου Πειραιά που αποτελείται από την Σοφία Λάμπρου και την Ελένη Μαζαράκη, με επικεφαλής τον Γιάννη Σαμαντά.

Τοποθέτησαν την επιγραφή στο έδαφος  και έβρεξαν το σημείο όπου είναι η μισοσβησμένη επιγραφή με νερό (εικ. 2)

Κάλυψαν το σημείο με ειδικό χαρτί εκτύπου για επιγραφές (εικ. 3)

Χτύπησαν απαλά με τη συρματόβουρτσα για να φύγει ο αέρας που είχε εγκλωβιστεί ανάμεσα στο χαρτί και στη λίθινη επιφάνεια (εικ. 4)…και τα γράμματα της επιγραφής άρχισαν να αποτυπώνονται πάνω χαρτί. (εικ. 5)

Για να αφαιρέσουν το έκτυπο από το ανάγλυφο, χρησιμοποίησαν το ειδικό «πιστολάκι» θερμού αέρα για να το στεγνώσουν. (εικ. 6)

Τώρα μένει να μελετηθεί το έκτυπο για να πάρουμε τις απαντήσεις.

 

Εύη Πίνη